Bilbao-New York-Bilbao

Comentario de Vanesa Lalín



Bilbao-New York-Bilbao
Kirmen Uribe
Xerais

Outra vez atopeime cun libro que ten un título que me gustou moito , pero unha vez que o rematei de leer desilusionoume un pouco, non sei se foi por ese final tan aberto, onde a miña cabeza pensaba varias cousas ou pola maneira de transmitir a historia que se nos conta durante un voo que vai de Bilibao a New York. Para min é como se lle faltara movemento, acción…, non sei como explicalo, pero ás veces pareciame que estaba lendo historias todas diferentes, aínda que no fondo tiñan todas en común a historia de tres xeracións da mesma familia, que había que ir unindo e enlazando para así poder formar a historia, onde o protagonoista, Kirmen Uribe, era como o eixe que unia esas historias, que unha vez aparecían como cartas, outra como diarios, poemas, e incluso como e-mails, onde se intenta reflexar o paso do tempo, é dicir, o pasado e o presente, e ás veces dabame a impresión que quería chegar o futuro.

Por outro lado creo que no fondo este libro o que intenta transmitir e que o protagonista sente unha especie de rexeitamento a continuar coa tradición de pescadores que tiña a súa familia, pero a pesar disto vese o gran amor que el sente por todos os pescadores, que neste caso son os vascos, pero as historias que nos conta poderían ser as de calquera mariñeiro de calquera lugar.

Para min este libro esta cheo de moitas ideas diferentes e acontecementos onde me fixeron reflexionar e pensar en varias ocasións para así entender o seu contido pouco a pouco, onde descubrin que a tradición oral era moi importante, pero que as veces me facía difícildiferenciar os feitos reais do que podían ser mitos dunha familia de pescadores en concreto.

Como resumo podo dicir que non é un libro que me entusiasmara, pero que no fondo me fixo ver cousas para comprender mellor outras maneiras de vivir.7