Mexillóns para cear

Comentario de Antía Buján


Mexillóns para cear
Birgit Vanderbeke
Rinoceronte 

Este libro a verdade non me gustou xa que trata temas duros como a violencia de xénero, mellor dito violencia en xeral, xa que, ademais de golpes tamén están a violencia verbal, e a violencia psicolóxica entre outras.

A protagonista conta dende o seu punto de vista como é seu pai e o que ocorre na súa familia.

Intenta que os lectores comprendamos algo que ocorre nos nosos días e que vexamos que non só o “golpe” é violencia senón que máis alá un agresor é un controlador e que pretende que a familia estea sometida e ás súas ordes, non tolera calquera cambio inesperado e, pretende ter unha familia perfecta (neste caso).

Sen dúbida este libro fai cavilar, fai discorrer como unha muller pode soportar tal calvario: ter que se peitear cada vez que volve o marido de traballar, ter a comida feita sen axuda, limpar, traballar para que este a insulte por ter un traballo “para pasar o tempo” , coidar dos fillos, entre outros moitos insultos.

Sen dúbida é o primeiro libro que leo desde un punto de vista así, e fíxoseme algo monótono. Por outro lado, esperábame outro final xa que esperaba que a muller lle plantara cara e decidira denuncialo, ou simplemente o botara da casa. O final aberto deixoume  algunhas dúbidas.