ESTA É A PÁXINA EXCLUSIVA DAQUEL ALUMNADO QUE QUERE COMENTAR, OPINAR E REFLEXIONAR SOBRE AS SÚAS LECTURAS.
UN RECUNCHO FEITO POR E PARA EL.

13/05/14

Ámote Leo A. Estación de tránsito


Comentario de Sonia Troitiño Loureiro


Ámote Leo A. Estación de tránsito
Rosa Aneiros
Xerais


Ámote Leo A. Estación de tránsito pareceume, como era de esperar, un libro máxico. Ao igual que o fixo na primeira parte da súa triloxía, resultoume unha historia verdadeiramente fermosa, ou quizais máis, debido a que xa estaba completamente adentrada nela. Quedei sorprendida co rostro que se agochaba detrás daquel rapaz co que Leo se rencontrou ao final da primeira parte, feito que me fixo ter máis e máis ganas de continuar a historia. Asemade, debo dicir que nos meus pensamentos intuía que se podería tratar del.
Algo que fixo que esta parte me resutase, quizais, máis entretida ca a primeira, foi o feito de que Leo viaxase por cidades que ao meu parecer son verdadeiramente únicas. Entre elas destaco París e fundamentalmente Roma. Foi unha cidade que visitei hai pouco e da que levo comigo moi bos recordos. Ademais, a miña lectura cambiou completamente ao darme de conta de que naqueles lugares dos que me estaba a falar estivera eu e puidera ver cos meus propios ollos.
O que máis me gustou, sen dúbida, foi o final. Era o último que podería esperar. Que aquela rapaza soñadora e única que sempre tiña as súas ideas claras e non cambiaría de opinión por nada do mundo, agora, estaba disposta a abandoar todo iso e darse por vencida. Estaba disposta a retomar a súa antiga vida, voltar para a casa e olvidarse de todo. Asemade, foi un remate impresionante a pesar de que agora non poida conter esas ganas inmensas por saber cal será o final que nos deparará esta historia.
Sen dúbida  a súa lectura resulta moi sinxela e moi entretida, sobre todo, dende o meu punto de vista, cando a protagonista se atopa cos distintos carteis ou pintadas coas palabras "Ámote Leo A" que tanto a fan pensar. Resultoume realmente interesante e ameno aínda que tamén houbese partes un tanto tráxicas que, para min, aumentaron o interese da lectura. Ademais debo dicir que me sinto moi identificada coa protagonista, ela fai o que desexa sen importarlle que a alguén lle poida parecer mal a súa decisión. Por exemplo, foi capaz de raparse ao completo sen importar a impresión que tiveron posteriormente os seus amigos e familia. 
Xa para rematar, dicir que recomento este libro a todos os amantes da lectura en xeral, aínda que deberían ler a primera das partes primeiramente para conseguir que realmente esta historia consiga envolvelos por completo e poidan desfrutar da maxia desta fermosa historia de Rosa Aneiros.

Sen comentarios