Febre

Comentario de Laura Presas



Febre
Héctor Carré
Xerais

A verdade, este libro non tiven tempo de aprecialo moi ben xa que o lin bastante rápido, iso é algo positivo, xa que se comprende e se entende perfectamente. Gustoume moito, trata dunha rapaza, Carmucha, que non ten medo a nada, coñece as inxustizas que están a ocorrer na mina de Volframio, a corruptividade que está a facer cabo Marelo. Iso faille abrir os ollos e deixa o seu mundo para comezar a axudar as persoas humildes. Carmucha faise amiga de Félix o fillo dos seus caseiros, que era quen a protexía de calquera cousa, notábase que Félix sentía algo hacia ela e xustamente cando llo conta a Carmucha, esta, queda sorprendida, xa que ela o ve coma un irmán. Quedei abraiada co final, cando Carmucha se planta diante dun policía e lle di que foi ela quen asasinou ao Marelo, non quería que outros pagasen polo que ela fixera, a verdade soprendeume a gran responsabilidade ou mellor dito madurez que tivo nese momento, desvelar iso é moi difícil. Pareceume un bo libro, volverei a lelo unha segunda vez con máis calma e así podrei volver a meterme no corpo de Carmucha unha vez máis.