Cartas de inverno

Comentario de Patricia Lázara Framiñán

Cartas de inverno
Agustín Fernández Paz
Xerais

Este libro gustoume moito xa que ten moito misterio. A forma na que o autor tenta plasmar no papel a amizade entre Xabier e Adrián e incrible. Cando lía o libro, imaxinábame os sucesos que Adrián contaba nas súas cartas.

Adrián é moi valente, se fose eu tería marchado os primeiros días, pero el quedou na casa, afrontando o medo para socorrer á rapaza que lle pedía auxilio.

Xabier é moi bo amigo ao marchar cara á casa do seu amigo sen pensalo dúas veces.

E Tareixa!!! É incrible. Se fose meu irmán quen me mandara unha carta así, non o crería.

Aínda que me gustaría saber que era o que había alí abaixo que tanto asustou a Adrián.