Mércores de cinza

Comentario de Patricia Taboada Espiño

Mércores de cinza
Miguel Anxo Murado
Galaxia

Cando comecei a ler o primeiro capítulo, gustoume moito a historia que contaba, por iso ao comezar o segundo leveime unha desilusión, xa que non tiñan nada que ver.

Por outra parte, non entendía, non me tiñan sentido nin relación os relatos entre eles. Parecíanme cousas totalmente independentes, pero logo da visita de Murado atopeille todo o sentido, xa que antes non me parara a pensar no que el nos explicou.

O capítulo que máis me gustou foi o primeiro, xa que me sentía como se estivese alí nese momento. Outro que tamén me encantou foi "Ninguén te vai axudar", xa que conta uha realidade que, por mala sorte, ocorre todos os días. Pero outros, en cambio, non m gustaron moito xa que non lle atopo graza ningunha, nin me chamaron a atención. Por exemplo o d´"A nada" non espertou en min sentimento de ningún tipo.