Comentario de Laura Carballo Mato
Silencio no corazón
Jaume Cela
Galaxia
Cando o comecei a ler xa me gustou, intrigoume o feito de falaren dunha guerra sen saber cal, e produciume até medo que as vidas dos protagonistas perigaran. Tamén me fixo reflexionar sobre o valor da amizade, saber que hai unha persoa que nunca che fallará. Entre eles anímanse a seguir adiante a pesares de todo o que ocorre ao seu arredor. Tamén fala do paso do tempo, da madurez, como esta cambia ás persoas, como esta parece que é un fracaso da propia vida.
A guerra apodérase dos ruídos: reina o silencio. Que tristes e crueis son as guerras!: ata hai silencio nos corazóns, como afirma o propio título do libro. O libro remata cos dous amigos xuntos agarrados da man e vendo a lúa.
É un libro fermoso aínda que moi triste. Eu creo que nas guerras non hai vencedores nin vencidos, xa que todos acaban perdendo.
O libro deixa un bo sabor de boca porque para min o tema principal é a amizade.
A guerra apodérase dos ruídos: reina o silencio. Que tristes e crueis son as guerras!: ata hai silencio nos corazóns, como afirma o propio título do libro. O libro remata cos dous amigos xuntos agarrados da man e vendo a lúa.
É un libro fermoso aínda que moi triste. Eu creo que nas guerras non hai vencedores nin vencidos, xa que todos acaban perdendo.
O libro deixa un bo sabor de boca porque para min o tema principal é a amizade.
Sen comentarios
Publicar un comentario