Así nacen as baleas

Comentarios de Icíar Rodríguez Nóvoa

Así nacen as baleas
Anxos Sumais
Galaxia

Este libro é moi distinto a todos os que lin ata agora. Ao principio costoume entendelo pero a medida que fun encaixando todo encantoume.

A historia cóntaa unha rapaza duns 25 anos, que ten que irse do seu actual fogar, México, para volver a Galicia a visitar á súa nai, coa que nunca tivo boa relación e que está moi enferma.

A rapaza ten unha historia totalmente triste. O seu pai abandonouna a ela e á súa familia cando aínda non nacera, e nunca o coñeceu. A súa nai nunca a tratou con cariño. Pero tiña ao seu irmán, Ramón, que sempre xogaba con ela e a facía rir.

Ramón nacera morto, pero por sorte espertara. Tiña dezaseis anos pero por problemas no parto nacera retrasado mentalmente. Os seus tíos desprezábano por eso, pero a súa nai e mais a súa irmá queríano inmensamente. Aínda que tiña aspecto de mangallón e fose un neno grande tiña un corazón tan grande coma o de unha balea.

A nai da protagonista estaba moi triste pola ausencia do seu marido, e á vez moi enfadada, e pagábaas sempre coa sua filla, á que nunca lle mostraba aprecio.

O que máis me sorprendeu do libro foi que a nai mantiña relacións co seu fillo, Ramón.

Ramón sempre estaba alegre, a súa irmá e a súa nai para el érano todo. Ata que un día que Ramón e a súa irmá estaban xogando na piscina dos seus tíos, Ramón, intentando imitar como nacían as baleas para que a súa irmá rira un pouco, deu un golpe contra as baldosas do fondo e morreu. Foi un golpe moi duro para a súa irmá e mais a súa nai. Dende ese día distanciáronse cada vez máis. Ata que a rapaza marchou da casa a cambio de 3000 euros ao mes, a petición da súa nai.

Volvendo ao presente, a historia narra as cousas que ve a nena, que xa non é unha nena, e que tanto cambiaron, e a pesar dos anos que pasaron, ela aínda segue recordando ao seu irmán Ramón, protexéndoa en todo momento e facéndoa rir, aínda que agora xa non estea.