Rebeldes

Comentarios de María Agustina González

Rebeldes
Susan Hinton
Alfaguara


Sorprendeume moito este libro xa que non o imaxinaba así.

Empeza falando das bandas xuvenís que hai nas grandes cidades (neste caso Nova Iorque) e que se enfrontan normalmente pola sinxela causa de ser de diferentes clases sociais e por defender o seu suposto territorio.
Falaban das bandas e de como todos se consideraban unha gran familia, aínda que nun principio non o demostraba posto que eran fríos, ruíns, duros... a ningún lle importaba nasda. Pero despois demostrouse o contrario.
Tamén falaba dos problemas que teñen tres irmán ao morrer os seus pais. Como buscaban a súa vida, e como o irmán maior deixa todo para empezar unha nova vida coidando dos seus irmáns. Isto gustoume moito, o feito de seren unha familia unida.
Os demais da banda tiñan a sorte de ter pais... pero unha mala sorte, porque eran pais maltratadores, que non os querían, que desafogaban sobre eles as súas frustracións.
Tamén o libro toca o tema dos marxinados sociais, a xente míraos e trátaos coma se non tivesen sentimentos...
Pero o libro deixa claro por unha serie de circunstancias que as etiquetas non existen, que as persoas son iso, humanas, estean onde estean, sexan quen sexan. Moitos destes mozos dos que fala o libro non querían ser así, non querían estar aí, querían coñecer a felicidade e a tranquilidade. Agora dáme vergoña pensar que moitos de nós así nos comportamos cando vemos a un marxinado, sen lle dar unha oportunidade.
Tamén me chamou a atención o feito de que a Amizade estea presente en todo o libro, como algo moi importante para todo o mundo. Son capaces de dar a vida polos amigos.

Recoñezo que ao principio o libro non me gustaba pero logo encantoume. Por todo o que conta e por todo o que me fixo sentir, case ata as bágoas... Recoméndovolo a tod@s